RICH oR POOR???

y do rich people get richer and the poor gets poorer? hmmm it's just sad and when u r poor u have to give it all to gain... but in my view... u don't have to be rich... or very successful with ur carrer... what is important is that you love the way u r now and u love the things you do... being rich is not having the money and flash it around with a smile but it's being contented with what u have and capable of... We are unique and u don't have to be disappointed when you fall because falling down makes you know what it feels like going up with your two feet ..

you? whats your point of view?[b]

Hi pao, move ko post mo kasi di dun dapat i-post... saka don't use SMS type of writing messages, strict ba ang lola? hehehehe.... yun kasi ang forum rules.

About your topic:

Ganyan talaga ang buhay sa mundo, may mahirap at may mayaman, sa tingin nyo kung puro tayo mayaman? Wala ng gagawa ng bahay natin, wala ng buaya na trafic enforcer kagaya kanina nakotongan ako, wala ng magluluto ng pagkain sa mga resto, etc. Hihiga na lang tayo sa pera na kama hehehehe. Panget walang chanlenge di ba? Kaya ganyan talaga ginawa ni God, may mayaman at may mahirap, pero pantay pantay tayo lahat sa panginin nya.

Saka isang point pa, gaano man kayaman ang tao di nya madadala sa libingan nya yun at di nya kaya pigilan ng kayaman ang kamatayan ng tao.

what you sow is what you reap un lang un..

i would never forget our downsides back in the days. nakaranas nko ng isang araw na isang beses lng ako nkakain. minsan wala tlaga. pero lagi ako npapangiti pg naalala ko un. naala ko kasi ung araw na wala kameng makain. pero tawanan prin kame ng tawanan ng mga kuya ko. nagaasaran pa kame( mga alaskador kme lahat ) kumbaga dinadaan nlang namen sa joke ang lahat. lam nman kase nmen na panandalian lang un. buti lahat kmeng mgkakapatid mga natural na kupal at palatawa. so laughter really is " the best medicine"... ung mga araw na wala ung tatay namen mga ilang linggo rin un.... (private ung issue ng pgkwala nia...hehe) hirap n hirap tlaga kme... buti napapaaral ng mga tita ko kahit pano mga kuya ko sa college. ung mga araw n hinihintay mo umuwi tatay mo galing trabaho pra mkahingi ng pangkain. hinding indi ko mkakalimutan un. kya ngaun... kung ano man ung meron ako ngaun d ko nkakalimutan lahat ng kung anong wala kme dati. salamat nlng sa Diyos..

ika nga ng iba.. weather weather lang yan..